Bij kanker veranderen de verhoudingen binnen de relatie. De partner wordt soms de verzorger en dit drukt op de relatie. Wanneer de klemtoon ligt op ziekte en verzorging, domineert de last en is er geen plaats meer voor lust.
Interactie en communicatie met anderen - bijvoorbeeld de partner - wordt gezien als een aspect van seksualiteit en intimiteit. Er wordt echter vastgesteld dat noch de vrouw met gynaecologische kanker noch haar partner emoties over seksualiteit uiten naar elkaar toe. Ze praten ook niet over hun seksuele relatie.
Aandacht en ondersteuning voor de zorgen, lasten van de partner blijft in het zorgtraject vaak achterwege. Vrouwen beschouwen seksueel contact als een belangrijk deel van de relatie. Dit ziet men vooral terug in de angst die door sommige vrouwen wordt uitgedrukt, dat ze hun partner zullen verliezen als er geen seksuele relatie is.
Ik wil hem nog wel laten genieten. Maar moest ik hem niet hebben, ik zou er dus geen nood aan hebben.
Vaak geven vrouwen aan dat deze angst hen heeft gemotiveerd om seksueel contact te hebben voordat ze hier helemaal aan toe waren. Andere vrouwen beschrijven hoe ze weinig opwinding of verlangen ervaren, maar zichzelf dwingen om seksueel actief te zijn voor het welzijn van hun partner.
De aanvaarding door de partner van haar gewijzigde lichaam is een belangrijke factor in het genezing- en aanvaardingsproces van de vrouw. Niet alle vrouwen vinden het aangenaam wanneer hun litteken wordt aangeraakt. Vrouwen vinden het niet makkelijk om hierover te spreken en de vertrouwde communicatiestijl van het koppel verhindert een eerlijke discussie over wat al dan niet goed aanvoelt.
Het is belangrijk dat beide partners weten welke seksuele activiteit mogelijk is en welke veranderingen nodig zijn. De arts, een verpleegkundige, een seksuologe kan hierover meer informatie verstrekken. De meeste koppels zijn bereid hun seksuele problemen te bespreken in een veilige en vertrouwde omgeving.
Als partner verandert je zelfbeeld, je seksualiteitsbeleving doorheen het ziekteproces van je vrouw. Vragen als: Kan ik dit wel aan? Hoe moet het verder? Mag ik nog seksueel opgewonden geraken? Zal ik het nieuwe lichaam nog aantrekkelijk vinden? Angst voor het onbekende steekt de kop op. Deze vragen worden niet gesteld - en worden dus niet beantwoord.